ดาว - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร

ดาว หมาย ถึง  ดาว คือวัตถุที่อยู่บนท้องฟ้าซึ่งส่วนใหญ่ ดาวแคระ ดาวยักษ์ และดาวยักษ์ใหญ่ คนในยุคโบราณ มองดูท้องฟ้าด้วยเหตุผลหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นการติดตามฤดูกาลสำหรับการทำฟาร์ม รวมไปถึง ดาวประกายพรึก อีกคำที่ความหมายตรงกันข้าม นิยามจากดาว ก็คือ ดาวร่วง พจนานุกรมให้ความหมายว่าเป็นสำนวน หมายถึง ผู้เคยมีชื่อเสียงแล้วตกต่ำลง

สะเก็ดดาว คือ เศษวัตถุขนาดเล็กในระบบสุริยะ มีขนาดตั้งแต่ก้อนหินขนาดใหญ่ลงไปถึงผงฝุ่น เมื่อสะเก็ดดาวเคลื่อนที่เข้าสู่บรรยากาศของโลก  “สี่ศูนย์จะพูนผล แม้จรดลดีหนักหนา” หมายถึง ใช้ดิถีโหรที่คำนวณจากตำแหน่งจันทร์จริง จากดิถีในปฏิทินโหราศาสตร์ ที่มีบอกดิถีตำแหน่งดาวที่ได้คำนวณไว้แล้ว ถึงขั้นมีลาภลอย

นับดาว แปลว่า ดาวที่ถูกนับ; ไนซ์ แปลว่า ดี งาม สวย; น้ำหนึ่ง แปลว่า มีคุณสมบัติสูงสุดและมีแสงแวววาวบริสุทธิ์; เนเน่ แปลว่า ที่รักในภาษา นับดาว แปลว่า ดาวที่ถูกนับ; ไนซ์ แปลว่า ดี งาม สวย; น้ำหนึ่ง แปลว่า มีคุณสมบัติสูงสุดและมีแสงแวววาวบริสุทธิ์; เนเน่ แปลว่า ที่รักในภาษา